Verbum

пратэкцыяні́зм, ‑у, м.

1. Спец. У капіталістычных краінах — сістэма таможнай палітыкі з высокімі пошлінамі на ўвазныя тавары, якая мае на мэце пазбавіць прамысловасць і сельскую гаспадарку сваёй краіны ад замежнай канкурэнцыі.

2. Разм. Сістэма падбору на службу не па дзедавых якасцях, а па знаёмству, па пратэкцыі.

пратэкцыяні́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Прыхільнік пратэкцыянізму (у 1 знач.).

пратэкцыяні́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пратэкцыянізму (у 1 знач.), да пратэкцыяніста. Пратэкцыянісцкая палітыка.

пратэлеграфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак., што і без дап.

Перадаць, паведаміць па тэлеграфе.

пратэлефані́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што і без дап.

Перадаць, паведаміць па тэлефоне.

пратэрмінава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад пратэрмінаваць.

2. у знач. прым. На які сышоў тэрмін. Пратэрмінаваны пашпарт.

пратэрмінава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

Прапусціць устаноўлены тэрмін чаго‑н. Пратэрмінаваць пасведчанне. Пратэрмінаваць дзень ад’езду.

пратэрміно́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да пратэрміноўваць.

пратэрміно́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пратэрмінаваць.

пратэрміно́ўка, ‑і, ДМ ‑ноўцы; Р мн. ‑новак; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пратэрміноўваць — пратэрмінаваць.