пратэрмінава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад пратэрмінаваць.
2. у знач. прым. На які сышоў тэрмін. Пратэрмінаваны пашпарт.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)