Verbum

пратычкава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пратычкаваць.

пратычкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Расставіць тычкі. Пратычкаваць лінію.

пратычко́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пратычкоўваць — пратычкаваць.

пратычко́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да пратычкоўваць.

пратычко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пратычкаваць.

пратэжы́раванне, ‑я, н.

Кніжн. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пратэжыраваць.

пратэжы́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., каму.

Кніжн. Рабіць пратэкцыю каму‑н., апекаваць каго‑н. Бародка адказаў раздражнена і непрыязна: — А вы менш пратэжыруйце — лепш будзе для справы, — і адышоў да іншых знаёмых. Шамякін.

[Ад фр. protéger.]

пратэжэ́, нескл., м. і ж.

Кніжн. Той (тая), хто карыстаецца чыёй‑н. пратэкцыяй, апякунствам.

[Фр. protégé.]

пратэ́з, ‑а, м.

Штучная частка цела (рука, нага, зубы і інш.), зробленая ўзамен страчанай прыроднай. [Вадзім] падпісваў.. свой апошні зборнічак. Падпісваў левай рукой — на правай замест кісці быў пратэз. Мехаў.

[Ад грэч. próthesis — дадатак, прыбаўка, далучэнне.]

пратэзава́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пратэзаваць.