пратэжэ́, нескл., м. і ж.
Кніжн. Той (тая), хто карыстаецца чыёй‑н. пратэкцыяй, апякунствам.
[Фр. protégé.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)