права́раны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад праварыць.
права́рванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. праварваць — праварыць (у 1, 2 знач.).
права́рвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да праварыцца (у 1 знач.).
2. Зал. да праварваць.
права́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да праварыць (у 1, 2 знач.).
праварката́ць, ‑качу, ‑кочаш, ‑коча; зак.
Разм.
1. Абазвацца варкатаннем.
2. Варкатаць некаторы час.
праваро́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.
Разм. Прапусціць, не выкарыстаць чаго‑н. з-за няўвагі; празяваць. — «Ракету» праваронілі, поездам паедзеце, а то і аўтобусам. Жычка. [Васіль] то ішоў, то трусіў уподбег, думкі, як авадні, апаноўвалі, пераконвалі: запазніўся, правароніў, занялі ўжо [участак]. Мележ.
праваро́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да правароніць.
праваро́чацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Варочацца з боку на бок некаторы час. Цэлую ноч праварочаўся, ніяк не мог заснуць у гумне Міхал. Васілевіч.
праваро́чаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Варочаць некаторы час.
праваро́чвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да праварочацца.
2. Зал. да праварочваць.