рытмапла́стыка, ‑і,
Сістэма фізічных практыкаванняў для ўсебаковага гарманічнага развіцця цела.
рытмапла́стыка, ‑і,
Сістэма фізічных практыкаванняў для ўсебаковага гарманічнага развіцця цела.
рытмапласты́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да рытмапластыкі.
рытмізава́ны, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і рытмічны (у 1 знач.).
рытміза́цыя, ‑і,
Увядзенне рытму ў што‑н., рытмічная пабудова чаго‑н.
ры́тміка, ‑і,
1. Сістэма і характар рытму.
2. Вучэнне аб рытме (у вершах, музыцы, танцах і пад.).
3. Сістэма фізічных практыкаванняў пад музыку, якая мае мэту развіваць пачуццё рытму.
[Ад грэч. rhithmikós — суразмерны, стройны.]
рытмі́чнасць, ‑і,
Наяўнасць рытму ў чым‑н.
рытмі́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Падпарадкаваны рытму, які адбываецца ў пэўным рытме; раўнамерны.
2. Які мае адносіны да рытмікі (у 3 знач.).
рыто́рыка, ‑і,
Старажытная навука пра аратарскае мастацтва, красамоўства.
[Грэч. rhētorikē.]
рытуа́л, ‑у,
1. Сукупнасць абрадаў, якія суправаджаюць рэлігійны акт.
2. Выпрацаваны звычаем ці ўстаноўлены парадак выканання чаго‑н.; цырыманіял.
[Ад лац. ritualis — абрадавы.]
рытуа́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да рытуалу; звязаны з выкананнем рытуалу.