зімаўсто́йлівасць, ‑і, ж.
Уласцівасць зімаўстойлівага. Зімаўстойлівасць раслін.
зімаўсто́йлівы, ‑ая, ‑ае.
Здольны процістаяць маразам і іншым неспрыяльным умовам зімы. Зімаўстойлівыя сарты сліў.
зі́мачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.
Ласк. да зіма.
зімі́ца, ‑ы, ж.
Разм. Ласк. да зіма. Надакучыла ж зіміца! Прыхадзі хутчэй, вясна. Колас.
зі́мка 1, ‑і, ДМ ‑мцы; Р мн. ‑мак; ж.
Разм. Ласк. да зіма.
зі́мка 2, ‑і, ДМ ‑мцы, ж.
Разм. Азімая пшаніца.
зі́мна, безас. у знач. вык.
Разм. Холадна. І сумна і зімна Старому слану. Далёкую згадвае ён старану. Зарыцкі.
зі́мні, ‑яя, ‑яе.
Тое, што і зімовы. Зімні вечар. Зімняе адзенне. □ Сціхлі песні зімняй буры. Колас. — [Партызаны] цяпер за гарэлымі балотамі, на Ласіным востраве. Там у іх — зімні лагер, — адказала дзяўчына. Шамякін.
зі́мнік, ‑а, м.
Разм. Дарога, па якой ездзяць толькі зімой. З грэблі адыходзіў у бок зімнік, па якім вазілі зімой сена з балот. Лынькоў. Зімнікі заўсёды пракладаюцца найкарацей — нішто не замінае іх рабіць там, дзе ўлетку часам і нага чалавечая не можа ступіць. Сабаленка.
зі́мны, ‑ая, ‑ае.
Разм. Халодны. Зімная вада.
зімо́вачны, ‑ая, ‑ае.
Прызначаны для зімоўкі. Зімовачныя палаткі.