Verbum

домаўлада́нне, ‑я, н.

1. Уладанне домам.

2. Уст. Дом, які з’яўляецца чыёй‑н. прыватнай уласнасцю.

домаўла́снік, ‑а, м.

Той, каму належыць дом; уладальнік дома.

домаўла́сніца, ‑ы, ж.

Жан. да домаўласнік.

домаўла́сніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да домаўласніка, уласцівы домаўласніку. Домаўласніцкія інтарэсы.

до́мбра, ‑ы і дамбра́, ‑ы, ж.

Казахскі народны струнны музычны інструмент з корпусам акруглай формы.

до́менны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да домны. Доменны цэх. Доменная выплаўка. Доменны працэс.

•••

Доменная печ гл. печ.

до́меншчык, ‑а, м.

Спецыяліст па абслугоўваннню доменных пячэй (рабочы, майстар, інжынер і пад.).

до́мік, ‑а, м.

Памянш.-ласк. да дом; невялікі дом. // Невялікая пабудова для птушак, звяроў, пчол і пад. Бацька .. [Міхасёў] быў яшчэ пчаляром, і ўсё з калод мёд выкачваў, домікаў не прызнаваў. Б. Стральцоў.

•••

Картачны домік — пра меркаванні, разлікі і пад., якія не маюць пад сабой трывалай асновы.

до́мна, ‑ы; Р мн. ‑мен; ж.

Прамысловая печ для выплаўкі чыгуну з жалезнай руды.

до́мра, ‑ы, ж.

Рускі народны шчыпковы музычны інструмент з трыма-чатырма струнамі, падобны на мандаліну.