Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

прары́ць, ‑рые; зак., што.

Пракапаць (пераважна рылам). Свіння прарыла канаву.

прарэагава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе.

Зак. да рэагаваць.

прарэвізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., каго-што.

Падвергнуць рэвізіі.

прарэдагава́ць, ‑гую, ‑туеш, ‑гуе; зак., што.

Падвергнуць рэдагаванню.

прарэ́джаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прарэдзіць.

прарэ́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прарэджваць — прарэдзіць.

прарэ́джвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да прарэдзіць.

прарэ́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прарэдзіць.

прарэ́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Зрабіць радзейшым, вырваўшы некаторыя расліны. Прарэдзіць моркву. // Высекчы частку дрэў. Прарэдзіць лес.

прарэ́з, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. праразаць — прарэзаць (у 1 знач.).

2. Прарэзанае месца, адтуліна ў чым‑н. У прарэзе дзвярэй у цемры нават зблізку была ледзь відна .. [хлопцава] постаць. Мележ.