прарэ́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Зрабіць радзейшым, вырваўшы некаторыя расліны. Прарэдзіць моркву. // Высекчы частку дрэў. Прарэдзіць лес.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)