Verbum

свінагадо́ўля, ‑і, ж.

Гадоўля свіней як галіна жывелагадоўлі. — Вось гэта — свінагадоўля дык але! — у шчырым захапленні казаў Пракоп. Колас.

свінагадо́ўчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да свінагадоўлі, звязаны з ёй. [Булай:] — Ніякай Манькі на свінагадоўчай ферме няма. Там была, ёсць і застаецца працаваць Марыя Мікалаеўна Голуб, вялікі майстар сваёй справы, адна з лепшых свінарак раёна. Паслядовіч.

свінакро́п, ‑у, м.

Невялікая аднагадовая расліна сямейства гваздзіковых з доўгім ніткападобным лісцем і белымі кветкамі.

свінамаладня́к, ‑у, м., зб.

Маладыя свінні, парасяты. Адкорм свінамаладняку.

свінама́тачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да свінаматкі.

свінама́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Свіння, якая дае прыплод.

свінапагало́ўе, ‑я, н., зб.

Пагалоўе свіней.

свінападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны на свінню.

свінапа́с, ‑а, м.

Уст. Пастух, які пасе свіней. Нехта, кажуць, спытаўся ў такога, як.. [Данік], свінапаса: «Хлопец, а колькі штук у тваёй чарадзе?» Брыль.

свіна́р, ‑а, м.

Працаўнік, які даглядае свіней.