шыфрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.
Пісаць шыфрам (у 1 знач.). Ты рыхтуй рацыю, а я буду шыфраваць радыёграму. Няхай.
шыфрагра́ма, ‑ы, ж.
Шыфраваная тэлеграма, радыёграма, тэлефанаграма.
шыфро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шыфраваць.
2. Зашыфраваны тэкст (пісьма, тэлеграмы, радыёграмы і пад.). Тройчы перадаваў старшына ў эфір шыфроўку, тройчы пераходзіў на прыём, але адказу не было. Кухараў.
шы́хта, ‑ы, ДМ ‑хце, ж.
Спец. Сумесь руды, флюсаў, коксу, вугалю і пад., узятых у пэўных колькасных адносінах, якую загружаюць у плавільныя печы для перапрацоўкі. Сталь выплаўлялі ў мартэне. Загружаны шыхта і флюс, і металічны лом, Гудуць фарсункі д’ябальскім агнём, Аж цэх дрыжыць, бы ад землетрасення... Валасевіч.
[Ням. Schicht.]
шыхтава́льны, ‑ая, ‑ае.
Прызначаны для шыхтавання. Шыхтавальны цэх.
шыхтава́нне, ‑я, н.
Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шыхтаваць.
шыхтава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад шыхтаваць.
шыхтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., што.
Спец. Састаўляць шыхту. Шыхтаваць руды.
шы́хтавы, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да шыхты, прызначаны для шыхты. Шыхтавыя матэрыялы. Шыхтавая пляцоўка.
шыхто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.
Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шыхтаваць.