Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

прапёрты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад праперці.

прапіва́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да прапіваць.

прапіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прапіць.

прапі́л, ‑у, м.

Спец.

1. Дзеянне паводле дзеясл. прапілоўваць — прапілаваць (у 1 знач.).

2. Прапілаванае месца. Шырокі прапіл.

прапілава́ць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак., што.

1. Разрэзаць пілой што‑н. да пэўнай мяжы ці наскрозь. Прапілаваць дрэва да сярэдзіны. // Выразаць пілой (якую‑н. адтуліну). Прапілаваць праём для акна.

2. і без дап. Пілаваць некаторы час. Прапілаваць дровы ўвесь дзень.

прапіле́і, ‑яў; адз. няма.

Спец.

1. Парадны, архітэктурна аформлены ўваход, брама.

2. Назва літаратурных зборнікаў, звычайна тыпу анталогіі.

[Ад грэч. propýlaia — перад уваходам.]

прапілі́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і без дап.

Разм.

1. Сыграць, выканаць што‑н. на смычковым музычным інструменце ці на гармоніку.

2. Пілікаць некаторы час.

прапіло́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прапілоўваць — прапілаваць.

прапіло́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да прапілоўваць.

прапіло́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прапілаваць (у 1 знач.).