прапі́л, ‑у, м.
Спец.
1. Дзеянне паводле дзеясл. прапілоўваць — прапілаваць (у 1 знач.).
2. Прапілаванае месца. Шырокі прапіл.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)