Verbum

клі́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Аднакр. да клікаць (у 1 знач.).

кліку́н, ‑а, м.

Адзін з відаў лебедзяў. Лебедзь-клікун.

кліку́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да клікушы, клікунства, уласцівы ім. Клікунскія прыпадкі.

кліку́нства, ‑а, н.

Нервовае істэрычнае захворванне жанчын, якое выражаецца ў сутаргавых прыпадках і вішчанні.

кліку́ша, ‑ы, ж.

Нервовахворая жанчына, істэрычныя прыпадкі якой суправаджаюцца рэзкімі крыкамі, вішчаннем.

клі́макс, ‑у, м.

Тое, што і клімактэрый.

клімактэ́рый, ‑я, м.

Перыяд у жыцці чалавека, які з’яўляецца пераходным ад палявой спеласці да поўнага спынення дзейнасці залоз унутранай сакрэцыі (галоўным чынам палавых органаў).

[Ад грэч. klimaktērikos — прыступка лесвіцы.]

клімактэры́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да клімактэрыя. Клімактэрычны ўзрост. Клімактэрычны перыяд.

клі́мат, ‑у, М ‑маце, м.

Сукупнасць метэаралагічных умоў, уласцівых пэўнай мясцовасці ў залежнасці ад геаграфічных абставін. Вільготны клімат.

•••

Кантынентальны клімат — сухі клімат аддаленых ад мора ўчасткаў сушы з рэзкімі пераменамі начных і дзённых, зімовых і летніх тэмператур.

Марскі клімат — вільготны клімат без рэзкіх перамен начных і дзённых зімовых і летніх тэмператур, характэрны для мясцовасцей, блізкіх к мору.

[Грэч. klima (klimatos).]

кліматалагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кліматалогіі. Кліматалагічны фактар.