прамяня́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад прамяняць.
прамяня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.
Зрабіць абмен, абмяняць. — І яшчэ адно, Андрэй Ігнатавіч, — шэптам загаварыў барадач, — трэба збыць тавар, прамяняць на чырвонцы, з імі спакайней... Якімовіч. // на каго-што. Адмовіўшыся ад каго‑, чаго‑н., аддаць перавагу другому. Ну і кожны з хлопцаў бадай што роднага бацьку прамяняў бы на .. [Піліпа]. Кулакоўскі. — Самасад ні на якія папяросы не прамяняю, — заявіў .. [Васіль], згортваючы цыгарку. Сіняўскі.
прамяра́цца, ‑аецца; незак.
Зал. да прамяраць.
прамяра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прамераць (у 1 знач.).
прамярза́нне, ‑я, н.
Стан паводле знач. дзеясл. прамярзаць — прамерзнуць.
прамярза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прамерзнуць.
прамясі́ць, ‑мяшу, ‑месіш, ‑месіць; зак., што і без дап.
Мясіць некаторы час.
прамята́цца, ‑аецца; незак.
Зал. да прамятаць.
прамята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прамесці.
прамя́ўкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
1. Абазвацца мяўканнем.
2. Мяўкаць некаторы час. Кошка прамяўкала ўсю ноч.