прамя́ўкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. Абазвацца мяўканнем.

2. Мяўкаць некаторы час. Кошка прамяўкала ўсю ноч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)