Verbum

прамакры́лы, ‑ая, ‑ае.

1. З прамымі крыламі. Прамакрылае насякомае.

2. у знач. наз. прамакры́лыя, ‑ых. Атрад насякомых з доўгімі, вузкімі, прамымі пярэднімі крыламі, да якога адносяцца цвыркун, сарапча, конік.

прамалаці́ць, ‑лачу, ‑лоціш, ‑лоціць; зак., што і без дап.

Малаціць некаторы час. Прамалаціць цэлы дзень.

прамалёўванне, ‑я, н.

Спец. Тое, што і прамалёўка.

прамалёўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да прамалёўваць.

прамалёўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прамаляваць.

прамалёўка, ‑і, ДМ ‑лёўцы; Р мн. ‑лёвак; ж.

Першая стадыя работы жывапісца — нанясенне пэндзлем (пераважна адной фарбай) асноўных элементаў карціны.

прамаліне́йнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць прамалінейнага (у 1 знач.); прамізна. Прамалінейнасць вуліц.

2. Уласцівасць прамалінейнага (у 2 знач.). Прамалінейнасць вывадаў.

прамаліне́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які размешчаны, ідзе па прамой лініі. Прамалінейны рух. Прамалінейныя вуліцы.

2. Які дзейнічае прама, адкрыта, па перакананню. Прамалінейны чалавек. Прамалінейны адказ.

прамало́ць, ‑мялю, ‑мелеш, ‑меле; зак., што і без дап.

Малоць некаторы час.

прамалява́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прамаляваць.