пралювія́льны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да пралювію. Пралювіяльныя адкладанні.
пралюля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.
Разм. Люляць некаторы час. Пралюляць дзіця ўвесь вечар.
пра́ля, ‑і, ж.
Абл. Тое, што і пралля. Бывала ў цёмную зімнюю ноч самая позняя праля патушыць агонь у сваёй хаце, а ў Маланні блішчыць акенца ледзь не да дня. «Беларусь».
праляжа́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад праляжаць (у 3 знач.).
праляжа́ць, ‑жу, ‑шыш, ‑жыць і прале́жаць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак.
1. Прабыць у ляжачым становішчы некаторы час. Цэлы дзень праляжалі разведчыкі ў канаве. Васілеўская. Пастушок праляжаў на зямлі хвілін дзесяць і папоўз. Чорны. [Ціток] пралежаў на клеці тры ночы і нічога не прысачыў. Лобан. // Ляжаць хворым некаторы час. Паранены, .. [Бінке] вымушан быў легчы ў шпіталь і праляжаў там ажно пяць месяцаў. Шамякін. Назаўтра ў Рыты падскочыла тэмпература. Да самага Новага года, болей месяца, яна праляжала хворая. Навуменка. [Маці:] — Давай, сын, вядзі маладую гаспадыню ў хату. А то не маю сіл во, і адзін бог ведае, колькі пралежу пластом. Чыгрынаў.
2. Прабыць які‑н. час без ужывання, без увагі. [Аляксей] нядаўна атрымаў пісьмо з дому. Яно недзе пралежала два тыдні, але ўсё роўна было навіною з дому. Машара. А сцэнарый, скручаны ў трубачку, так і праляжыць да заўтрашняга дня, бо няма чаго над ім і думаць. Гаўрылкін. Падводную лодку з дна паднялі. Доўга праляжала, з сорак трэцяга. Б. Стральцоў.
3. перан.; што. Атрымаць пролежні ад доўгага ляжання. Праляжаць сабе бок. // Пратаптаць, сапсаваць што‑н. ляжаннем. Праляжаць канапу. □ — От хай ляжаць [грошы старых выпускаў], есці ж не просяць, месца не пралежаць. Місько.
пралямантава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.
1. Моцна, працягла пракрычаць.
2. Лямантаваць некаторы час. Пралямантаваць увесь дзень.
праля́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Ляпаць некаторы час.
праляскаце́ць, ‑качу, ‑кочаш, ‑коча; зак.
Ляскатаць некаторы час.
праляскаце́ць, ‑качу, ‑кочаш, ‑коча; зак.
Тое, што і праляскатаць.
праля́скаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Ляскаць некаторы час.