пралюля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.
Разм. Люляць некаторы час. Пралюляць дзіця ўвесь вечар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)