Verbum

домакіраўні́цтва, ‑а, н.

Адміністрацыйны орган для кіравання жыллёвай гаспадаркай аднаго дома або групы жылых дамоў у гарадах.

домаўлада́льнік, ‑а, м.

Тое, што і домаўласнік.

домаўлада́льніца, ‑ы, ж.

Жан. да домаўладальнік.

домаўлада́нне, ‑я, н.

1. Уладанне домам.

2. Уст. Дом, які з’яўляецца чыёй‑н. прыватнай уласнасцю.

домаўла́снік, ‑а, м.

Той, каму належыць дом; уладальнік дома.

домаўла́сніца, ‑ы, ж.

Жан. да домаўласнік.

домаўла́сніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да домаўласніка, уласцівы домаўласніку. Домаўласніцкія інтарэсы.

до́мбра, ‑ы і дамбра́, ‑ы, ж.

Казахскі народны струнны музычны інструмент з корпусам акруглай формы.

до́менны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да домны. Доменны цэх. Доменная выплаўка. Доменны працэс.

•••

Доменная печ гл. печ.

до́меншчык, ‑а, м.

Спецыяліст па абслугоўваннню доменных пячэй (рабочы, майстар, інжынер і пад.).