Verbum

горн, ‑а, м.

Медны духавы музычны інструмент для падачы сігналаў. Горн пераліўны Дзяцей будзіць рана. Нядзведскі. Зноў горн наш іграе, На збор заклікае; Хутчэй на лінейку ідзём. Журба.

[Ням. Horn — рог.]

го́рна,

Разм.

1. Прысл. да горны ​².

2. безас. у знач. вык. Пра цяжкі прыгнечаны стан, у якім знаходзіцца хто‑н., перажываючы гора. І было самотна, надта было горна, Было многа крыўды, было многа слёз. Гурло. Пачынаюць думкі грызці — сумна, горна. Дзяргай.

горна...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «горны ​¹», напрыклад: горнастралковы, горнапрамысловы, горнатэхнічны.

горназаво́дскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да горных заводаў, горнай прамысловасці. Горназаводскі раён. Горназаводскія рабочыя.

горназаво́дчык, ‑а, м.

Капіталіст, уладальнік горнага завода.

горназдабыва́ючы, ‑ая, ‑ае.

Заняты здабычай карысных выкапняў. Горназдабываючая прамысловасць.

горналы́жнік, ‑а, м.

Спартсмен, які займаецца горналыжным спортам.

горналы́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лыжнага спорту ва ўмовах горнай мясцовасці. Горналыжны спорт. Горналыжная станцыя.

горнапрамысло́вец, ‑лоўца, м.

Капіталіст, уладальнік горных промыслаў.

горнапрамысло́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да горнай прамысловасці. Горнапрамысловае вучылішча.