ампі́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да ампіру; у стылі ампір. Ампірная мэбля.
ампліту́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
Розніца межаў, паміж якімі змяняецца якая‑н. пераменная велічыня. Амплітуда хістання маятніка. Амплітуда гадавой тэмпературы. Амплітуда крывянога ціску.
[Ад лац. amplitudo — велічыня.]
ампліту́дны, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да амплітуды.
ампліфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак.
Спец. Накапіць (накопліваць) аднародныя. элементы мовы (сінонімы, параўнанні і інш.).
ампліфіка́цыя, ‑і, ж.
Спец. Стылістычны прыём, накапленне аднародных элементаў мовы (сінонімаў, параўнанняў і інш.) для ўзмацнення выразнасці.
[Лац, amplificatio.]
амплуа́, нескл., н.
Пэўнае характэрнае кола роляў, якія выконваюцца акцёрам. Часта пішуць і кажуць, што роля Самахвальскага стаіць убаку, асобна, у маёй творчасці, што яна нібыта не ў маім амплуа. Сяргейчык. // перан. Круг заняткаў каго‑н. [Смірын:] — Дык якое ж ваша амплуа: артапедыя ці судова-медыцынская экспертыза? Алешка.
[Фр. emploi — ужыванне, роля.]
а́мпула, ‑ы, ж.
1. Герметычна запаяная шкляная пасудзіна невялікіх памераў, у якой захоўваюцца ў стэрыльным выглядзе невялікія дозы лякарстваў, крыві і пад. Ампула з вакцынай.
2. Спец. Пухірападобнае расшырэнне розных органаў, якія маюць форму трубкі.
[Лац. ampulla.]
ампутава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад ампутаваць.
2. у знач. прым. Адрэзаны пры хірургічнай аперацыі. Абмацаўшы асцярожна ампутаваную нагу, .. [Цулукідзе] выцер слёзы і ціха загадаў: — Оля, падрыхтуйце да перавязкі. Мележ.
ампутава́цца, ‑туецца; незак.
Зал. да ампутаваць.
ампутава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., што.
Зрабіць (рабіць) ампутацыю. І руку і нагу неадкладна трэба было ампутаваць. Васілевіч.