Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

кволіцца, ; незак. (разм.).

Адчуваць сябе нездаровым, слабым; стагнаць.

  • К. на ногі.

кволы, .

  1. Фізічна слабы, хваравіты.

    • Кволае дзіця.
    • Кволае здароўе.
  2. Далікатны, маладзенькі, які слаба развіваецца (пра расліны, грыбы і пад.).

    • Кволыя парасткі.
    • Кволыя сыраежкі.
  3. Невялікі па сіле, інтэнсіўнасці, напружанасці.

    • К. голас.
    • К. плач.
  4. Недастаткова моцны; нетрывалы.

    • Кволае крэсла.
  5. Нязначны, малы.

    • Кволыя спадзяванні.

|| наз. кволасць, .

кворум, , м. (афіц.).

Колькасць членаў сходу, прысутнасць на сходзе якой-н. арганізацыі, дастатковая для прызнання сходу правамоцным.

квота, , ж. (спец.).

Доля, норма чаго-н. дапушчальнага ў сістэме падаткаў, вытворчасці, збыту, уезду ў краіну і пад.

  • Іміграцыйная к.
  • Падатковая к.

|| прым. квотны, .