Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдлмноруыэ
лнрў

жор, ✂, м.

Перыяд, калі рыба з прагнасцю кідаецца на яду.

  • Адразу пасля нерасту ў шчупакоў пачынаецца ж.

жораў, ✂, м. (разм.).

Тое, што і журавель.

жорны, ✂.

Ручны млын з двух гладка абчэсаных круглых камянёў, пры дапамозе якіх пераціраюць зерне на муку.

|| прым. жарнавы, ✂.

жорсткі, ✂.

  1. Крайне суровы, бязлітасны, неміласэрны.

    • Ж. чалавек.
    • Жорсткая расправа.

  2. Вельмі моцны па сіле праяўлення, які пераўзыходзіць звычайную меру.

    • Жорсткая барацьба.
    • Жорсткія баі.

  3. перан. Строп, такі, які не дапускае выключэнняў.

    • Ж. рэжым.
    • Жорсткія ўмовы.

  4. Пра ваду: насычаны солямі вапны, не мяккі.

|| наз. жорсткасць, ✂.