Verbum

будаўні́чы, ✂.

1. гл. будаваць.

2. Які мае адносіны да будаўніцтва (у 1, 2 і 3 знач.), да будоўлі, да працы будаўніка.

   • Будаўнічая механіка.
   • Будаўнічая прамысловасць.
   • Будаўнічая тэхніка.
   • Б. факультэт.
   • Будаўнічыя работы.
   • Б. атрад.

бу́дачнік, ✂, м. (уст.).

Той, хто нясе каравульную службу ў будцы, жыве ў каравульнай чыгуначнай будцы.

бу́дзе у знач. вык. (разм.).

Хопіць, даволі.

Паплакалі трохі і б.

бу́дзень, ✂, м.

1. Несвяточны дзень.

   • У б. дзень.

2. перан. Штодзённае жыццё.

   • Цяжкія будні вайны.

|| прым. будзённы, ✂ і будны, ✂.

будзёнавец, ✂, м.

Баец Першай Коннай арміі, якой камандаваў С.М.Будзённы ў гады грамадзянскай вайны.

будзёнаўка, ✂, ж.

Шлем, які насілі чырвонаармейцы ў гады грамадзянскай вайны.

будзі́льнік, ✂, м.

Гадзіннік са спецыяльным заводам для падачы званка ў патрэбны час.

будзі́ць, ✂; незак.

1. Перапыняць чый-н. сон, прымушаць прачнуцца.

   • Б. дзяцей у школу.

2. перан. Абуджаць што-н. у каго-н., выклікаць да жыцця, дзейнасці.

   • Б. успаміны.

|| зак. пабудзіць, ✂, прабудзіць, ✂ і разбудзіць, ✂.

бу́дка, ✂, ж.

1. Невялікая, звычайна драўляная пабудова для чыгуначнага вартаўніка, паставога і інш.

2. Збітае з дошак жыллё для сабакі.

|| памянш. будачка, ✂.

|| прым. будачны, ✂.

будо́ва, ✂, ж.

Узаемнае размяшчэнне і сувязь састаўных частак чаго-н. і структура.

• Б. атама.
• Б. арганізма.
• Б. зямной кары.