Verbum

грамадскі, ✂.

1. Які мае адносіны да грамадства, які ўзнікае ў грамадстве, звязаны з дзейнасцю людзей у грамадстве.

   • Г. лад.
   • Грамадскае становішча.
   • Грамадскія навукі (навукі аб грамадстве, гуманітарныя).
   • Грамадскае жыццё.
   • Грамадская думка.
   • Грамадскія адносіны.

2. Звязаны з работай па добраахвотнаму абслугоўванню палітычных, культурных, прафесійных патрэб калектыву.

   • Грамадская арганізацыя.
   • Г. кантралёр.
   • Грамадская работа.

3. Які належыць грамадству, не прыватны.

   • Грамадская ўласнасць.

грамадства, ✂, н.

Сукупнасць людзей, аб’яднаных гістарычна абумоўленымі сацыяльнымі формамі сумеснага жыцця і дзейнасці.

• Феадальнае г.
• Капіталістычнае г.

грамата, ✂, ж.

1. Уменне чытаць і пісаць.

   • Вучыць грамаце.

2. Афіцыйны дакумент.

   • Вярыцельная г.
   • Ахоўная г.

◊

• Кітайская грамата (разм.) — пра што-н. незразумелае.

граматыка, ✂, ж.

1. Лад мовы (словаўтварэнне, марфалогія і сінтаксіс), які разам з фанетыкай і лексікай утварае яе цэласную сістэму.

2. Навука аб гэтым ладзе.

   • Тэорыя граматыкі.

3. Кніга, якая апісвае гэты лад.

   • Акадэмічная г.
   • Вучэбная г.

|| прым. граматычны, ✂.

• Граматычная катэгорыя.

грамафон, ✂, м.

Музычны апарат з рупарам для ўзнаўлення гукаў, запісаных на пласцінку.

|| прым. грамафонны, ✂.

грамацей, ✂, м. (разм.).

Пісьменны чалавек.

грамзапіс, ✂, м.

Запіс музыкі, прамовы і пад. на асобай плёнцы (першапачаткова на грамафоннай пласцінцы).

• Студыя грамзапісу.

граміла, ✂, м. (разм.).

1. Высакарослы грузны чалавек.

2. Бандыт, пагромшчык.

   • Фашысцкія грамілы.

граміць, ✂; незак.

1. Разбураць, знішчаць.

   • Г. ворага.

2. Рэзка і адкрыта крытыкаваць, выступаць супраць.

   • Г. гультаёў і прагульшчыкаў.

грампласцінка, ✂, ж.

Грамафонная пласцінка.

• Завод грампласцінак.