Verbum

бро́нза, ✂, ж.

1. Сплаў медзі з волавам, свінцом і іншымі металамі.

2. зб. Мастацкія вырабы з такога сплаву.

   • Выстаўка бронзы.
   • Атрымаць бронзу на спаборніцтвах (бронзавы медаль; разм.).

|| прым. бронзавы, ✂.

• Б. медаль (узнагарода за трэцяе месца ў спартыўных спаборніцтвах).
• Б. загар (цьмяна-залацісты).

бро́нхі, ✂, ж.

Разгалінаванні дыхальнага горла, якія праводзяць паветра ў лёгкія.

|| прым. бранхіяльны, ✂.

• Бранхіяльная астма.

бронь, ✂ і браня́, ✂, ж.

Замацаванне каго-, чаго-н. за кім-, чым-н., а таксама дакумент на такое замацаванне.

• Б. на авіябілет.

бро́снець, ✂; незак.

Пакрывацца бросняй.

|| зак. заброснець, ✂.

бро́сня, ✂, ж.

1. Мікраскапічны грыбок, які развіваецца на волкай паверхні чаго-н. і плесня.

2. Зялёная паверхня з водарасцей, якой пакрываецца застаялая вала.

|| прым. бросневы, ✂.

бро́ўка, ✂, ж.

Лінія, па якой праходзіць край абочыны, кувета на дарогах.

• Сядзець на броўцы.

бро́шка, ✂, ж.

Жаночае ўпрыгожанне са шпількай для прыколвання на сукенцы, кофце каля шыі або на грудзях.

бруд, ✂, м.

1. Тое, чым што-н. забруджана; гразь.

   • Б. на руках.
   • Куча бруду.

2. перан. Што-н. нізкае, амаральнае.

   • Нянавісць да бруду.

бру́дзіцца, ✂; незак.

Станавіцца брудным, пэцкацца.

|| зак. забрудзіцца, ✂.

бру́дны, ✂.

1. Нячысты, з брудам на паверхні.

   • Брудныя рукі.

2. Пра колер: невыразны, няяркі, нячысты.

   • Б. колер.

3. перан. Пазбаўлены маральнай чысціні, агідны.

   • Брудная душа.

|| наз. бруднасць, ✂.