бро́нза, ​, ж.

  1. Сплаў медзі з волавам, свінцом і іншымі металамі.

  2. зб. Мастацкія вырабы з такога сплаву.

    • Выстаўка бронзы.
    • Атрымаць бронзу на спаборніцтвах (бронзавы медаль; разм.).

|| прым. бронзавы, ✂.

  • Б. медаль (узнагарода за трэцяе месца ў спартыўных спаборніцтвах).
  • Б. загар (цьмяна-залацісты).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)