Verbum

лятаць, ✂; незак.

Тое, што і ляцець (у 1 знач., але з той розніцай, што лятаць абазначае дзеянне, якое паўтараецца ці адбываецца ў розных кірунках).

|| наз. лятанне, ✂.

|| прым. лятальны, ✂.

• Л. апарат.

ляток, ✂, м.

1. Адтуліна ў вуллі для вылету пчол.

2. Адтуліна ў доменнай печы, праз якую прапускаецца метал або шлак.

лятун, ✂, м. (разм.).

1. Той, хто добра лятае, скача.

2. Той, хто часта мяняе месца працы ў сувязі з асабістай выгадай.

|| ж. лятуха, ✂.

лятучка, ✂, ж. (разм.).

1. Кароткая вытворчая нарада для вырашэння неадкладных пытанняў.

   • Сабрацца на лятучку.

2. Лёгкі, аператыўны атрад, брыгада для хуткага перамяшчэння з месца на месца.

   • Рамонтная л.

лятучы, ✂.

1. Здольны лятаць, насіцца ў паветры.

   • Лятучае насенне.
   • Лятучая мыш (млекакормячая жывёліна з шырокімі крыламі).

2. Здольны хутка перамяшчацца з месца на месца.

   • Л. атрад.

3. Які хутка выпараецца, хутка праходзіць.

   • Лятучыя кіслоты.
   • Л. вірус.

4. перан. Які праводзіцца тэрмінова і хутка.

   • Л. сход.
   • Л. рэйд.

◊

• Лятучая пошта — часова арганізаваная пошта для хуткай перадачы лістоў, распараджэнняў.

|| наз. лятучасць, ✂.

ляўконія, ✂, ж.

Садовая травяністая расліна сямейства крыжакветных з пахучымі кветкамі.

|| прым. ляўконіевы, ✂.

ляўша, ✂, м.; ✂, ж..

Той, хто валодае левай рукой лепш, чым правай.

ляха, ✂, ж. (разм.).

Шырокая града ў агародзе.

• Пасадзіла цэлую ляху цыбулі.

|| памянш. лешка, ✂.

ляцець, ✂; незак.

1. Перамяшчацца, рухацца ў паветры.

   • Бусел ляціць над лугам.
   • Ляцяць самалёты.
   • Песня ляцела над плошчай (перан.).

2. Тое, што і імчацца.

   • Ляціць тройка ўдалая.

3. Падаць уніз (разм.).

   • Л. пад адхон.

4. перан. Пра час: хутка праходзіць.

   • Час ляціць.

5. Хутка ламацца, ірвацца, расходавацца (разм.).

   • Ляціць адзежа на ім.

6. перан. Імкнуцца куды-н., да каго-н. (думкамі, душой і пад.).

   • Л. думкамі ў сваё мінулае.

|| зак. паляцець, ✂.

|| наз. лёт, ✂.

На ляту —

1. у час лёту, руху ў паветры;
2. перан. мімаходам, на скорую руку, наспех (разм.).

лячыць, ✂; незак.

Прымяняць медыцынскія сродкі для спынення якой-н. хваробы, імкнуцца паправіць здароўе.

• Л. сухоты.
• Л. хворага.

|| звар. лячыцца, ✂.

|| наз. лячэнне, ✂.