Verbum

месцамі, ✂ і месцам, прысл.

У некаторых месцах, дзе-нідзе.

• Дарога м. няроўная.

месцанараджэнне, ✂, н.

Месца, дзе нарадзіўся хто-н.; радзіма каго-н.

• М. Цішкі Гартнага.

месцапрабыванне, ✂, н.

Месца, у якім хто-н. часова знаходзіцца або пастаянна жыве.

месці, ✂; незак.

1. Ачышчаць якую-н. паверхню ад смецця, пылу венікам, мятлой, шчоткай і пад.

   • М. палогу.
   • М. вуліцу.

2. З сілай гнаць, пераносіць што-н. з месца на месца.

   • Вецер мяце лісце.
   • Пачало м. (безас.).

|| зак. падмесці, ✂.

месціцца, ✂; незак.

Тое, што і мясціцца (у 1 і 3 знач.).

месяц, ✂, м.

1. Планета, самая блізкая да Зямлі.

   • З-за хмары выплыў м.

2. Дванаццатая частка астранамічнага года.

   • Больш як м. знаходзіўся ў шпіталі.

|| памянш. месячык, ✂.

|| прым. месячны, ✂.

месячнік, ✂, м.

Месячны адрэзак часу, прызначаны для правядзення якога-н. грамадскага мерапрыемства.

• М. бяспекі руху.

мета, ✂, ж.

Тое, што і метка (у 1 знач.).

метад, ✂, м.

1. Спосаб пазнання, тэарэтычнага даследавання з’яў прыроды і грамадскага жыцця.

2. Прыём, сістэма прыёмаў у якой-н. дзейнасці.

   • Перадавыя метады вытворчасці.

метад...

Першая частка складаных слоў са знач. які мае адносіны да методыкі, метадычны, напр. метадаб’яднанне, метадкабінет, метадраспрацоўка.