Verbum

трыножка, ✂, ж.

Падстаўка ў выглядзе жалезнага абруча на трох ножках, на якой гатуюць ежу на адкрытым агні, а таксама козлы, да якіх падвешваецца кацёл над кастром.

трыножнік, ✂, м.

1. Тое, што і трыножак.

2. Столік на трох ножках, на якім запальваўся свяшчэнны агонь або прыносілася ахвяра бажаству ў старажытных народаў.

трыножыць, ✂; незак.

Звязваць ногі каня трыногай.

|| зак. стрыножыць, ✂.

трын-трава у знач. вык. (разм.).

Усё адно, усё роўна, хоць бы што.

• Яму ўсё гэта трын-трава.

трыо, нескл., н.

1. Музычны твор для трох выканаўцаў (музыкантаў, спевакоў, танцораў) з самастойнымі партыямі для кожнага.

2. Ансамбль з трох выканаўцаў такога твора.

   • Т. баяністаў.

трыпер, ✂, м.

Тое, што і ганарэя.

|| прым. трыперны, ✂.

трыплан, ✂, м.

Самалёт, які мае тры нясучыя паверхні, размешчаныя адна над другой.

трыпутнік, ✂, м.

Травяністая расліна сямейства трыпутнікавых з шырокім лісцем і дробнымі кветкамі ў коласападобным суквецці, якая расце абапал дарог, на лугах.

трыпціх, ✂, м. (спец.).

1. Твор выяўленчага мастацтва, які складаецца з трох частак, аб’яднаных адным сюжэтам і ідэяй.

2. Царкоўны абраз, які мае тры створкі.

трыснёг, ✂, м.

Вадзяная ці балотная шматгадовая расліна сямейства злакаў з каленчатым цвёрдым сцяблом і раскідзістай мяцёлкай.

○

• Цукровы трыснёг — трапічная ці субтрапічная расліна сямейства злакаў, з соку якой здабываецца цукар.

|| прым. трысняговы, ✂.