Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

гнаявік, , м.

Жук, які жыве ў гнаі.

гневацца, ; незак.

Быць у стане гневу, абурацца.

  • Г. на мужа.

гнездавацца, ; незак.

Тое, што і гняздзіцца (у 1 знач.).

|| наз. гнездаванне, .

гнейс, , м.

Горная крышталічная парода, якая складаецца з кварцу, палявога шпату і слюды.

|| прым. гнейсавы, .

гнесці, і гнясці, , незак.

  1. Прыціскаць сваім цяжарам.

  2. перан. Выклікаць непрыемнае пачуццё, мучыць.

    • Думкі гнятуць мяне.

гнеў, , м.

Пачуццё моцнага абурэння, злосці.

  • Прыйсці ў г.
  • Колькі гневу было за крытыку.

гнеўны, .

  1. Ахоплены гневам.

    • Г. адміністратар.
  2. Злосны.

    • Г. позірк.

гніда, , ж.

Яйцо вошы.

|| прым. гнідны, .

гніенне, , н.

Працэс распаду арганічных рэчываў пад уздзеяннем мікраарганізмаў.

гніласны, .

Які выклікае гніенне, выраблены гніеннем.

  • Гніласныя мікробы.
  • Г. пах.

|| наз. гніласнасць, .