Verbum

лукавіна, ✂, ж.

Тое, што і лука (у 1 знач.).

лукамор’е, ✂, н.

Старая народная назва марскога заліва, бухты.

лукулаўскі, ✂:

• лукулаўскі абед (кніжн.) — багаты пачастунак, пір [ад імя старажытнарымскага палкаводца Лукула].

лунацізм, ✂, м.

Хваравіта-нервовы стан, пры якім чалавек у глыбокім сне можа хадзіць і падсвядома выконваць розныя дзеянні; самнамбулізм.

|| прым. лунацічны, ✂.

лунацік, ✂, м.

Хворы на лунацізм.

|| ж. лунацічка, ✂.

лунаць, ✂; незак.

1. Плаўна лятаць, рухацца ў паветры.

   • Буслы лунаюць у вышыні.

2. перан. Павольна развявацца.

   • Лунаюць сцягі над плошчай.

3. перан. Плысці, распаўсюджвацца (пра песні, музыку і пад.).

   • Песні лунаюць — настрой узнімаюць.

4. перан. Знаходзіцца ў стане ўзвышаных або далёкіх ад рэчаіснасці мар.

◊

• Лунаць у воблаках (у надхмар’і) (неадабр.) — знаходзіцца ў летуценным стане, не заўважаючы навакольнага.

лунка, ✂, ж.

Невялікае паглыбленне ў чым-н., ямка.

• Л. зуба.

|| памянш. луначка, ✂.

|| прым. луначны, ✂.

лунь, ✂, м.

Драпежная птушка сямейства ястрабіных з шаравата-белым апярэннем у дарослых самцоў; мышалоў.

• Балотны л.
• Сівы як л.

лупа, ✂, ж.

Павелічальнае шкло ў аправе.

лупаты, ✂.

Які мае выпучаныя вочы.

|| наз. лупатасць, ✂.