Verbum

трасуха, ✂, ж.

1. Беларускі народны танец.

   • Полька-т.

2. Ліхаманка (абл.).

трасучка, ✂, ж. (разм.).

Ліхаманка, дрыжыкі ад хвалявання.

трасучы, ✂.

Які моцна трасе, трасецца.

• Т. вагон.

|| наз. трасучасць, ✂.

трасца, ✂, ж. (разм.).

1. Ліхаманка, малярыя.

2. перан. Ужыв. з адмоўным адценнем пры абазначэнні чаго-н. няпэўнага, невядомага і пад.

   • Якой трасцы яму трэба?

3. Ужыв. як лаянкавае слова. Нічога ты там не знойдзеш.

   • Трасца!

◊

• Трасца ў бок каму (разм. груб.) — пра пажаданне каму-н. чаго-н. дрэннага.

• Адна трасца (разм. незадав.) — усё роўна, без розніцы.

трасцільшчык, ✂, м.

Рабочы, які займаецца трашчэннем пражы.

|| ж. трасцільшчыца, ✂.

трасціна, ✂, ж.

Тонкая пласцінка ў бёрдзе.

трасціць, ✂; незак. (спец.).

Злучаць, скручваць разам дзве або некалькі нітак.

|| зак. страсціць, ✂.

|| наз. трашчэнне, ✂.

трасяніна, ✂, ж.

1. гл. трэсці.

2. Хатнія спрэчкі, сварка, калатня, лаянка (разм.).

   • Цэлую раніцу ішла т.

трасянка, ✂, ж.

1. Стрэсенае сена з саломай, якое ідзе на корм жывёле.

   • Падрыхтаваць карове трасянку.

2. Прадукт беларуска-рускага змешанага маўлення.

   • Гаварыць на трасянцы.

трата, ✂, ж.

1. гл. траціцца, -ць.

2. Тое, што і затрата (у 2 знач.).