Verbum

канструктар, ✂, м.

1. Спецыяліст, які канструюе (у 1 знач.), стварае канструкцыю чаго-н.

   • К. авіямадэлей.

2. Дзіцячая гульня — набор дэталей для канструявання.

|| прым. канструктарскі, ✂.

• Канструктарскае бюро.

канструктывізм, ✂, м.

Напрамак у мастацтве 20 ст., які імкнецца да максімальнай выразнасці і эканамічнасці форм, да агалення іх тэхнічнай асновы.

|| прым. канструктывісцкі, ✂.

канструктывіст, ✂, м.

Паслядоўнік канструктывізму.

|| ж. канструктывістка, ✂.

|| прым. канструктывісцкі, ✂.

канструктыўны, ✂.

1. Які мае адносіны да канструкцыі (у 1 знач.), патрэбны для канструявання (спец.).

   • Канструктыўныя асаблівасці збудавання.

2. Які складае аснову чаго-н., важны (кніжн.).

   • Канструктыўная прапанова.

|| наз. канструктыўнасць, ✂.

канструкцыя, ✂, ж.

1. Будова, узаемнае размяшчэнне частак якога-н. збудавання, механізма, а таксама само збудаванне, механізм з такім устройствам.

   • К. моста.

2. Размяшчэнне слоў з пункту гледжання іх граматычнай сувязі, граматычная будова словазлучэнняў.

   • К. складанага сказа.
   • Сінтаксічная к.

|| прым. канструкцыйны, ✂.

• Канструкцыйныя матэрыялы.

канструяваць, ✂; незак.

1. Ствараць канструкцыю чаго-н.; будаваць.

   • К. радыёпрыёмнік.

2. Ствараць у пэўным саставе (кніжн.).

   • К. прэзідыум міжнароднага кангрэса.

|| зак. сканструяваць, ✂.

канстытуцыя​¹, ✂, ж.

Асноўны закон дзяржавы, які вызначае асновы грамадскага і дзяржаўнага ладу, сістэму дзяржаўных органаў, правы і абавязкі грамадзян.

• К. Рэспублікі Беларусь.

|| прым. канстытуцыйны, ✂.

канстытуцыя​², ✂, ж. (спец.).

Будова, структура арганізма.

• К. чалавека.

|| прым. канстытуцыйны, ✂.

кансультавацца, ✂; незак.

Раіцца са спецыялістам па якому-н. пытанню.

|| зак. пракансультавацца, ✂.

кансультаваць, ✂; незак.

Даваць кансультацыю (у 2 і 4 знач.).

|| зак. пракансультаваць, ✂.