Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

ліхтэр, , м. (спец.).

Грузавое несамаходнае судна, прызначанае для пагрузкі і разгрузкі вялікіх суднаў ці для мясцовых перавозак.

|| прым. ліхтэрны, .

ліцейня, , ж.

Майстэрня, цэх, дзе адліваюць металічныя вырабы.

ліцейшчык, , м.

Рабочы — спецыяліст па ліцейнай справе.

|| прым. ліцейшчыцкі, .

ліцер, , м. (спец.).

Дакумент на права бясплатнага або льготнага праезду па чыгунцы ці іншых шляхах зносін.

|| прым. ліцерны, .

  • Л. білет.

ліцца, ; незак.

Цячы струменем.

  • Вада льецца з крана.
  • Льецца гаворка (перан.).

ліццё, , н.

  1. гл. ліць.

  2. зб. Літыя металічныя вырабы.

    • Чыгуннае л.

ліць1, ; незак.

  1. Нахіляючы што-н. напоўненае, прымушаць цячы якую-н. вадкасць

    • Л. ваду на рукі.
    • Сонца лье цяпло (перан.).
  2. Вельмі моцна цячы, ісці (разм.).

    • Дождж лье як з вядра (аб праліўным дажджы).

ліць2, ; незак.

Вырабляць што-н. з расплаўленага рэчыва.

  • Л. гарматы.

|| зак. выліць, .

|| наз. ліццё, .

|| прым. ліцейны, і ліццёвы, .

  • Ліцейная вытворчасць.
  • Ліцейны цэх.
  • Ліццёвае прэсаванне.

ліцэіст, , м.

Выхаванец ліцэя.

|| прым. ліцэісцкі, .

ліцэй, , м.

  1. У дарэвалюцыйнай Расіі: прывілеяваная мужчынская навучальная ўстанова.

  2. Сярэдняя навучальная ўстанова ў некаторых краінах Заходняй Еўропы, Расіі, Беларусі і інш.

|| прым. ліцэйскі, .