ліць1, ; незак.

  1. Нахіляючы што-н. напоўненае, прымушаць цячы якую-н. вадкасць

    • Л. ваду на рукі.
    • Сонца лье цяпло (перан.).
  2. Вельмі моцна цячы, ісці (разм.).

    • Дождж лье як з вядра (аб праліўным дажджы).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)