Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

літургія, , ж.

Хрысціянскае набажэнства, імша, абедня.

|| прым. літургічны, .

  • Літургічныя спевы.

літы, .

Выраблены ліццём.

  • Літая сталь.

ліўрэя, , ж.

Форменная вопратка з галунамі для швейцараў, лакеяў, фурманоў.

|| прым. ліўрэйны, .

  • Л. лакей.

ліф, , м.

Верхняя частка жаночай сукенкі.

|| прым. ліфны, і ліфавы, .

ліфт, , м.

Пад’ёмная машына з кабінай для перамяшчэння людзей, грузаў у шматпавярховых дамах, шахтах і пад.

|| прым. ліфтавы, .

ліфцёр, , м.

Работнік, які абслугоўвае ліфт.

|| ж. ліфцёрка, .

|| прым. ліфцёрскі, .

ліфчык, , м.

Прадмет дзіцячай ці жаночай бялізны, які аблягае грудзі.

|| прым. ліфчыкавы, .

ліха, , н.

  1. Няшчасце, зло, бяда.

    • Да ўсякага ліха прывыкнуць можна.
  2. У фальклоры: нячыстая сіла, чорт.

  • Ведаць, пачым фунт ліха (разм.) — пазнаць як цяжка жыць у горы, нястачы.

  • Да ліха (разм.) — вельмі многа.

  • Ліха яго бяры (разм.) — адносіцца абыякава да чаго-н.

  • Не памінай (не памінайце) ліхам (разм.) — не ўспамінай(-це) блага.

  • Як на (тое) ліха (разм.) — не ў пару, не да месца.

ліхадзей, , м.

Той, хто чыніць ліха (у 1 знач.), зло, бяду.

|| ж. ліхадзейка, .

|| прым. ліхадзейскі, .

ліхалецце, , н.

Час вялікай нягоды, няшчасця і гора.

  • Перажылі ваеннае л.