Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

крутасвет, , м. (разм.).

Пранырлівы, жулікаваты чалавек.

крутня, , ж.

  1. Падман, махлярства.

    • Займацца крутнёй.
  2. Справа, якая патрабуе вялікіх турбот і многіх клопатаў.

круты1 прым.

  1. Абрывісты.

    • К бераг ракі.
  2. З рэзкім, раптоўным змяненнем напрамку.

    • Крутыя павароты на дарогах.
  3. Суровы, строгі.

    • К. характар.
    • Крутыя змены.

|| наз. крутасць, і круцізна, .

круты2 прым.

  1. Густа звараны, замешаны да гушчыні.

    • Крутое яйцо.
    • Крутое цеста.
  2. Туга звіты, скручаны.

    • Крутая пража.

крухмал, , м.

Мучністы вуглявод, які накопліваецца ў клетках у выглядзе зерняў.

  • Бульбяны к.
  • Кукурузны к.

|| прым. крухмальны, .

  • К. завод.
  • Крухмальныя манжэты (накрухмаленыя).

крухмалісты, .

Які ўтрымлівае ў сабе многа крухмалу.

|| наз. крухмалістасць, .

крухмаліць, ; незак.

Мачыць у крухмальным растворы для надання цвёрдасці, глянцу.

  • К. бялізну.
  • К. ручнікі.

|| зак. накрухмаліць, .

|| наз. крухмаленне, .

круцель, , м. (разм.).

Хітрун, махляр.

|| ж. круцелька, .

|| прым. круцельскі, .

круцельства, , н. (разм.).

Паводзіны, дзеянні круцяля; махлярства, ашуканства.

  • Займацца круцельствам.

круцёлка, , ж. (разм.).

  1. Назва розных прыстасаванняў, прадметаў, якія круцяцца.

  2. Легкадумная, ветраная жанчына.

|| прым. круцёлачны, .