бездапамо́жны,
-
Які не можа самастойна справіцца з чым
-н. ; слабы.- Бездапаможныя хворыя.
-
перан. Вельмі дрэнны, слабы, бяздарны.- Бездапаможныя вершы.
||
бездапамо́жны,
Які не можа самастойна справіцца з чым
||
бе́здараж,
Адсутнасць або недахоп добраўпарадкаваных дарог.
бездаро́жны,
Які не мае праезных або добраўпарадкаваных дарог.
||
безжурбо́тны,
Не азмрочаны журбой, смуткам.
||
безжыццёвы,
Мёртвы.
||
беззага́нны,
Які не мае заганаў, бездакорны.
||
беззако́ннасць,
Парушэнне або адсутнасць законнасці.
Беззаконны ўчынак.
беззако́нне,
Тое, што і беззаконнасць.
беззако́нны,
Які супярэчыць закону, законнасці.
беззапаве́тны,
Які аддаецца поўнасцю чаму
||
Воінская б.