Verbum

тканне, ✂, н.

1. гл. ткаць.

2. зб. Тканыя вырабы (разм.).

тканы, ✂.

Выраблены тканнем.

• Тканая посцілка.

ткацкі, ✂.

Які мае адносіны да ткацтва, ткання.

• Т. цэх.
• Ткацкая фабрыка.

ткацтва, ✂, н.

1. Выраб тканіны з пражы на ткацкім станку.

2. Майстэрства, тэхніка вырабу тканін.

ткаць, ✂; незак.

1. Вырабляць тканіну шляхам перакрыжаванага перапляцення ніцей асновы (падоўжных) і ўтку (папярочных).

2. Плесці, віць.

   • Павук тчэ павуціну.

|| зак. саткаць, ✂.

|| наз. тканне, ✂.

ткач, ✂, м.

Майстар, рабочы, які вырабляе тканіну на ткацкім станку.

|| ж. ткачыха, ✂.

тлен, ✂, м. (уст.).

1. Тленне, гніенне, распад.

2. Тое, што разбураецца ці разбурылася.

3. перан. Тое, што недаўгавечна, не мае сапраўднай каштоўнасці.

тленны, ✂ (уст.).

Які разбураецца; часовы, не вечны.

|| наз. тленнасць, ✂.

тлець, ✂ і тлецца, ✂, незак.

1. Гніючы, разбурацца; трухлець, парахнець.

   • Тлее апалае лісце.

2. Гарэць без полымя; слаба падтрымліваць гарэнне.

   • Асіна не гарыць, а тлее.

3. перан. Існаваць скрыта, слаба праяўляцца дзе-н. (пра жыццё, пачуцці і пад.).

   • У душы тлела надзея.

|| наз. тленне, ✂.

тло, ✂, н. (разм.).

Тое, што сатлела, спарахнела, згніло; тлен, прах, попел.