Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а в е і л м н о р т у ц

хватаць, ✂; незак. (разм.).

Тое, што і хапаць (у 1, 2, 3 і 4 знач.).

|| аднакр. хватануць, ✂.

|| зак. хваціць, ✂.

|| наз. хватанне, ✂.

хватка, ✂, ж.

Спосаб, прыём, якім хватаюць, схватваюць што-н.
перан. Аб спрытнасці і хуткасці ў рабоце, дзеянні (разм.).
- Учэпістая х.

хваткі, ✂ (разм.).

Які спрытна, учэпіста хапае што-н.
- Хваткія рукі.
перан. Спрытны, кемлівы.
- Х. хлопец.

|| наз. хваткасць, ✂.

хвацкі, ✂.

Удалы, спрытны.
- Х. хлопец.
Вельмі добры, прыдатны для выкарыстання (разм.).
- Х. ножык.

|| наз. хвацкасць, ✂.