Verbum

мніцельны, ✂.

Які ўсюды бачыць для сябе небяспеку, непрыемнасць; недаверлівы.

|| наз. мніцельнасць, ✂.

многа...

Першая частка складаных слоў у знач. многа, з вялікай колькасцю; ужыв. тады, калі націск падае не на першы склад другога слова, напр. многавяковы, многазямельны, многамільённы.

многа, больш, прысл.

1. Вялікая колькасць, дастатковая колькасць каго-, чаго-н.

   • М. год прайшло.
   • М. ведае.

2. у знач. вык. Больш чым патрэбна.

   • Гэтага мне м.

3. (пры выш. ст. і з прыназ. «на»). Значна, у значнай ступені.

   • М. больш.
   • На многа раней.

◊

• Ні многа ні мала (разм.) — якраз столькі, колькі трэба.

многаабяцальны, ✂.

Які падае вялікія надзеі або ў якім заключаецца намёк на што-н.; абяцанне чаго-н.

• М. вучань.

многавугольнік, ✂, м.

1. У матэматыцы: геаметрычная фігура на плоскасці, абмежаваная замкнутай ломанай лініяй.

2. Геаметрычная фігура, якая мае больш за чатыры вуглы.

многавугольны, ✂.

З многімі вугламі.

многавяковы, ✂.

Які існуе на працягу многіх вякоў.

• М. дуб.

многагалоссе, ✂, н.

1. Адначасовае гарманічнае гучанне некалькіх, многіх галасоў.

2. Несуладны шум, які ўтвараецца мноствам галасоў.

многагалосы, ✂.

1. Які адносіцца да многагалосся (у 1 знач.).

   • М. песенны лад.

2. Які складаецца з многіх галасоў, якія бязладна гучаць.

   • М. шум натоўпу.

многаметровы, ✂.

Працягласцю на многа метраў.

• Многаметровая шырыня ракі.