многа, больш, прысл.

  1. Вялікая колькасць, дастатковая колькасць каго-, чаго-н.

    • М. год прайшло.
    • М. ведае.

  2. у знач. вык. Больш чым патрэбна.

    • Гэтага мне м.

  3. (пры выш. ст. і з прыназ. «на»). Значна, у значнай ступені.

    • М. больш.
    • На многа раней.

◊

  • Ні многа ні мала (разм.) — якраз столькі, колькі трэба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)