Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

інфраструктура, , ж. (спец.).

Галіны эканомікі, навукова-тэхнічных ведаў, сацыяльнага жыцця, якія непасрэдна забяспечваюць вытворчыя працэсы і ўмовы жыццядзейнасці грамадства.

  • І. раёна.
  • І. грамадства.

|| прым. інфраструктурны, .

інфрачырвоны, :

  • інфрачырвоныя прамяні, інфрачырвонае выпраменьванне — электрамагнітнае выпраменьванне, нябачнае вокам.

інфузорыя, , ж. (спец.).

Мікраскапічная аднаклетачная жывёліна з больш складанай будовай цела, чым у другіх прасцейшых.

|| прым. інфузорны, .

інцыдэнт, , м.

Выпадак, здарэнне, непаразуменне.

  • І. на граніцы.

інша...

Першая частка складаных слоў са знач.:

  1. іншы, напр. іншабыццё, іншадумства;
  2. з чым-н. іншым, напр. іншамоўны, іншаформенны;
  3. які мае адносіны да чаго-н. іншага, напр. іншагародні, іншанацыянальны, іншапланецянін;
  4. па-іншаму, напр. іншасказальны, іншасказанне.

іншаверац, , м. (уст.).

Чалавек іншай веры, іншай рэлігіі.

|| ж. іншаверка, .

|| прым. іншаверскі, .

іншагародні, .

  1. Які жыве ў іншым горадзе, прыехаў або атрыманы з іншага горада.

    • І. жыхар.
    • Іншагародняя пошта.
  2. У дарэвалюцыйнай Расіі: селянін, які жыў у казацкай станіцы, але не належаў да казацкага саслоўя.

іншадумец, , м.

Той, хто думае, мысліць інакш, чым хто-н., мае іншыя погляды, перакананні.

|| ж. іншадумка, .

|| прым. іншадумскі, .

іншадумны, .

Які думае, мысліць інакш, чым хто-н., мае іншыя погляды, перакананні.

  • Іншадумныя члены з’езда.

іншадумства, , н.

Светаўспрыманне іншадумцаў.