Verbum

чайны, ✂:

• чайная ружа — гатунак ружы з кветкамі бледна-жоўтага колеру.

чайхана, ✂, ж.

Чайная ў Сярэдняй Азіі, Іране.

|| прым. чайханны, ✂.

чайханшчык, ✂, м.

Уладальнік чайханы, а таксама той, хто абслугоўвае чайхану.

|| ж. чайханшчыца, ✂.

|| прым. чайханшчыцкі, ✂.

чакальны, ✂.

Звязаны з чаканнем; насцярожаны.

• Чакальная поза.

чакальня, ✂, ж. (разм.).

Пакой для чакання ў якой-н. установе.

чакан​¹, ✂, м.

1. Штэмпель для выбівання відарысаў на паверхні металічных вырабаў (манет, медалёў і пад.).

2. Адбітак відарыса на паверхні металічнага вырабу; чаканка.

3. Слясарны інструмент у выглядзе зубіла, прызначаны для чаканкі.

4. Старажытная зброя ў выглядзе насаджанага на доўгае дзяржанне молата, што служыла таксама знакам начальніцкай годнасці.

чакан​², ✂, м.

Птушка сямейства драздовых.

• Чорнагаловы ч.

|| прым. чаканавы, ✂.

чаканіць, ✂; незак.

1. Выбіваць на паверхні металічных вырабаў рэльефны адбітак або ўзор.

   • Ч. манеты.

2. перан. Выразна, рэзка аддзяляць адно ад аднаго (крокі, словы, гукі і інш.).

   • Ч. крок.
   • Ч. словы.

3. Апрацоўваць (краі заклёпачных швоў металічных вырабаў; спец.).

4. Абразаць ці абломваць верхавінкі сцябла або бакавых парасткаў для ўзмацнення плоданашэння і хутчэйшага паспявання; пасынкаваць (спец.).

|| зак. вычаканіць, ✂, адчаканіць, ✂, расчаканіць, ✂ і прачаканіць.

|| наз. чаканка, ✂ і чаканенне, ✂.

чаканка, ✂, ж.

1. гл. чаканіць.

2. Рэльефны адбітак, выкананы на металічным вырабе.

   • Шабля, упрыгожаная чаканкай.

3. Апрацаваная паверхня металу, загладжанае шво, трэшчына і пад. (спец.).

чаканны, ✂.

1. Прызначаны для чаканкі (у 1 знач.).

   • Ч. станок.

2. Выраблены шляхам чаканкі (у 1 знач.); упрыгожаны чаканкай (у 2 знач.).

3. перан. Ясны, выразны, дакладны.

   • Ч. крок.

|| наз. чаканнасць, ✂.