Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

філін, , м.

Драпежная начная птушка атрада соў.

філіпіка, , ж. (кніжн.).

Гнеўная выкрывальная прамова, выступленне супраць каго-, чаго-н.

філістэр, , м. (кніжн.).

Чалавек з вузкім мяшчанскім кругаглядам і ханжаскімі паводзінамі, абывацель.

|| прым. філістэрскі, .

філістэрства, , н. (кніжн.).

Погляды і паводзіны філістэра; абывацельская коснасць і ханжаства.

філіял, , м.

Аддзяленне буйнога прадпрыемства, якой-н. установы ці арганізацыі.

  • Ф. банка.

|| прым. філіяльны, .

філолаг, , м.

Вучоны — спецыяліст у галіне філалогіі.

філон, , м. (разм. пагард.).

Лодар, гультай.

філоніць, ; незак. (разм. пагард.).

Лодарнічаць, нічога не рабіць.

  • Даволі ф., трэба працаваць.

філосаф, , м.

  1. Вучоны — спецыяліст у галіне філасофіі, а таксама ўвогуле мысліцель, што займаецца распрацоўкай пытанняў светапогляду.

  2. перан. Чалавек, які ўдумліва, сур’ёзна ставіцца да жыцця, спакойна і разважліва адносіцца да жыццёвых няўдач і стрэсаў.

  3. Той, хто схільны да абстрактных разважанняў (разм.).

філуменіст, , ж.

Чалавек, які займаецца філуменіяй.

|| ж. філуменістка, .

|| прым. філуменісцкі, .