Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

тавараабарот, , м.

Абарот тавараў у народнай гаспадарцы.

  • Рост тавараабароту.

тавараабмен, , м.

Абмен таварамі.

  • Шырокі т.

|| прым. тавараабменны, .

таваравед, , м.

Тое, што і таваразнавец.

таваравытворца, , м.

Той, хто заняты вытворчасцю тавараў.

таваразнавец, , м.

Спецыяліст у галіне таваразнаўства.

таваразнаўства, , н.

Сукупнасць ведаў пра тавар як прадмет гандлю, пра яго ўласцівасці, гатункі і спажывецкае значэнне.

|| прым. таваразнаўчы, .

таваразнаўца, , м.

Тое, што і таваразнавец.

тавараправодны, , (спец.).

Які мае адносіны да руху тавараў ад вытворцы да спажыўца.

таварнасць, , ж. (спец.).

Здольнасць вырабляць прадукцыю для рынку.

таварны, .

  1. гл. тавар.

  2. Які мае адносіны да перавозкі тавараў.

    • Т. поезд.
    • Таварная станцыя.
  3. Які паступае на рынак як тавар (звычайна аб прадуктах сельскай гаспадаркі; спец.).

    • Таварнае збожжа.
  4. Які выпускае прадукты, што ідуць на рынак як тавар (спец.).