Verbum

хітрасплецены, ✂, ж. (кніжн.).

Вельмі хітры, мудрагелісты.

• Хітрасплеценае выказванне.

|| наз. хітрасплеценасць, ✂.

хітраспляценне, ✂, н. (кніжн.).

1. Складаная задума, хітрасць.

   • Разгадаць чые-н. хітраспляценні.

2. Складаны і мудрагелісты выклад думак.

   • Моўныя хітраспляценні.

хітрасць, ✂, ж.

1. гл. хітры.

2. Учынкі, паводзіны, разлічаныя на ўвядзенне каго-н. у зман.

   • Разгадаць чыю-н. х.

3. Спрытнасць, выкрутлівасць.

   • Не ўменнем, дык хітрасцю.

4. Аб чым-н., што зроблена мудрагеліста, складана, з загадкай.

   • Замок з хітрасцю.

хітруга, ✂, м.; ✂, ж., ✂ (разм.).

Вельмі хітры чалавек.

• Гэтага хітругі больш пад зямлёй, чым на зямлі.

хітрун, ✂, м. (разм.).

Хітры чалавек, махляр, падманшчык.

|| ж. хітруха, ✂.

|| прым. хітрунскі, ✂.

хітры, ✂.

1. Выкрутлівы, які дзейнічае скрытна, не яўна.

   • Х. хлопец.

2. Які выражае хітрасць.

   • Х. погляд.
   • Хітрая ўсмешка.

3. Разлічаны на ўвядзенне каго-н. у зман.

   • Хітрая палітыка.

4. Зроблены з умельствам, выдумкай, сакрэтам.

   • Х. механізм.

|| наз. хітрасць, ✂.

хітрыкі, ✂.

Хітрыя, махлярскія прыёмы.

• Надаелі мне твае х.

хітрыць, ✂; незак.

Праяўляць хітрасць.

• Не трэба х.

|| зак. схітрыць, ✂.

хітрэц, ✂, м.

Хітрун, каварны чалавек, махляр, ашуканец.

|| прым. хітрэцкі, ✂.

хіхікаць, ✂; незак. (разм.).

Спадцішка смяяцца, звычайна са злараднасцю.

• Чаго ты хіхікаеш?

|| аднакр. хіхікнуць, ✂.

|| наз. хіхіканне, ✂.